Başlarda süperdir. Özgürlüktür. Ama sonra Facebook'tan yeni birini bulamayınca ayrılık iptal edilir ve sevgiliye "Bende bir de ayıcığın kalmış, gel al" bahanesiyle geri dönülür.
insana koyandır. Uzun zamandır emek verdiğiniz ilişkinin tek bir sözle, tek bir mesajla ya da saçma sapan bir inatla bitmesi koyar insana. Genelde saçma sapan bir neden olur. Ama o saçmalık tek taraf için geçerlidir. Diğer tarafın sevgisinin azaldığını, aşkının bittiğini ya da ilişkideki saygının yittiğini görebilse bu kadar da sancılı olmayacak belki dedirtir insana. Belki bi süre hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diye düşünür insan fakat öyle olmadığını bilir herkes. Belki de hata bitiminde değildir ilişkinin başlangıcındadır, hayatının merkezine koymasaydın bu kadar da üzülmeyecektin diye hayıflanılır. Ama olan olmuştur artık, bi kere biten şeyin tekrar sağlam olması beklenilemez neticede.*
Yıllar ilişkiyi tüketmiştir.
Birlikte geçirilen zaman hiçbir işe yaramaz.
Bu süre 4 sene değil 4 ay olsun ister insan.
insanlar birbirinin her şeyini öğrendiği sürece karşıdakinin bir çekiciliği kalmaz.
Ve mutlak sona gelinir.
en az 1 yıl 7 ay ciddi bir ilişki için hazırlık süresi gerektirir. bu süreç yaşanmadan doğru bir insan bulsanız dahi samimi olamazsınız. bu sebepten uzun ilişkiden yeni çıkmış adamdan uzak duracaksın.
ayrılıktan 1 yıl sonra eskisi gibi acı olmaz. ayrıldıktan biraz zaman geçince canın çok yanar ki bu kelimelerle anlatılacak gibi değil. midene kramp girer üzüntüden. dert sahibi olursun ciddi manada. önceleri bir başkası olabilir diye düşünürsün ama zaman içinde fark edersin onunla ne çok şey paylaştığını. özlersin. seviyorsan çok zor ama kötü ayrıldıysan ve soğuduysanız birbirinizden acı bu kadar derin olmaz.
bin kere düşünürsünüz. eğer aranızdaki uçurum dışarıdan da farkediliyor ve sizin mutsuz olduğunuzu görüyorsa bu konuda yüreklendirmeye çalışırlar. siz acı çekersiniz. ama bıçak kemiğe dayanmadan ne kadar düşünseniz de hayata geçiremezsiniz. çünkü zordur. yıllardır süregelen bir düzen bir alışkanlık vardır. ortak bir hayat. bir kere nereye gitseniz onu sorarlar, hüzünlü gözlerle neden ayrıldığınızı öğrenmek isterler.
ama bıçak kemiğe dayandığı zaman ne olursa olsun sonlandırırsınız. ilk zamanlar üzerinizden büyük bir yük kalkmış gibi hissedersiniz. oh yaa dünya varmış hayat bu dersiniz. ama 3 4 hafta geçince yalnızlık başınıza vurur, arasam mı aramasam mı tereddütüne düşersiniz, geceleri ağlama krizleriniz gelir. eğer ilişkinizde gerçekten mutsuz olduysanız o süreci daha kolay atlatırsınız.
tek bir cümlede tek bir günde tek bir haftada olabilecek bir durumun ötesinde bir olgudur. nasıl bir elmayı bitiren son ısırık değilse ya da koskocaman bir yılı bitiren 31 ocak değilse ilişkiyi bitiren de son anlar değildir. ilişkiye başlamadan dahi ilişkiyi yaşayanlar arasındaki ilk iletişim safhalarından itibaren ilişki tükenmeye başlar. her kelime- olumlu ya da olumsuz, iyi ya da kötü- her cümle her bakış her kaçış her dokunuş ilişkiden bir parça alır götürür. bir ilişkinin kısa sürmesinin asıl nedeni de zaten hızlı tüketmektir.
zordur ama akacak kan damarda durmaz. bir kez geçti mi ayrılma lafı, bi kez düşündü mü kişi bitişe giden yolu iflah olmaz o uzun ilişki artık.
ps: ne kadar eksilerseniz eksileyin bitiyor, keşke bimeseydi de nefes aldıgımı hissedebilseydim..
