bir çok yazarın hayat felsefesi. nerde siktiriboktan, 15 sn de yazılmış, hiç bir halt anlatmayan entrym var o oylanıyor. bakın iyi oylanıyor demiyorum, iyi ya da kötü. okunuyor ki eleştirilip oylanıyor. fakat nerde uğraştığım, bir şeyler anlattığım uzun entrym var, tek bir oy dahi almıyor. yahu eksi oy alıyım yine de önemli değil, en azından okunduğunu anlarım.
amacını aşmış olsa dahi, sözlükler bir yığın bilginin olduğu, yeni kavramlar öğrenmek, yeni şarkılar keşfetmek için mükemmel mekanlardır. mesela, sinemaya gitmeden o film hakkındaki yorumları okumadan, ya da bir mekana gitmeden acaba sözlükte ne demişler diye meraklanmadan harekete geçmem. en basitinden, afişine aldanarak gireceğim rezalet bir filme 10 liramı heba edeceğime bir çok insanın ''bir sike benzemiyor'' minvalinde açıklamalar yaptığını okuyup paramı çarçur etmem. bu açıdan sözlük bulunmaz bir nimet. fakat bu nimetin farkında olmayan, aklına gelen ilk espriyi bakınız olarak sıçan yazarlar oldukça şu günkü durumundan bir adım öteye gidemez sözlük.
tek tek açıklayarak, nedenlere dayandırarak konuşsan dahi neden bahsettiğini algılayamayacak cahillikte tonlarca insanın yaşadığı ülkede, bir çoğu belli bir hayat birikimine ve eğitim seviyesine sahip sözlük yazarlarının okuyup düşünmesi yorumlayarak oylayarak fikir teatisinde bulunması gerekir. gereğinin yapılmasını arz ederim.
üzülerek kanıksamaya başladığımız durumdur. kaç tane entry okunuyor ki uzun olanı okunsun diye düşündürür. yazar dediğin yazar okumaya ne hacet diye düşünen şahsın eylemsizliğidir.
