sürekli kullanılıp kullanılıp paçavra haline gelmiş bir husustur. eski çağlardan bu yana din denilen şey sürekli kullanıldı. savaş ilan etmek, insanların duygularını sömürmek, kitlelere hükmetmek vb. artık bilim ilerledi, insanlık ışınlanmadan, gezegenler arası yolculuktan söz ederken, hala din yaymak misyonunu sürdürmeye çalışan bir takım insanlar var ortada. ayrıca işe de yarıyor yaptıkları; sağda solda dershane açıyorlar, medyaya ellerini atıyorlar ve artık hiçbir işe yaramayan kurallarını insanlara enjekte etmeye çalışıyorlar. kuantum fiziği var, kişisel gelişim seminerleri var ama bu seremoniye uymayan şeyler hala ayakta. ama bunun son çırpınışları olduğunu da bilmiyorlar. çünkü dünyaya yeni bir şey gelirse o türün eski temsilcisi ortadan kalkar. her ne kadar kendilerini modern göstermeye çalışsalar da, içlerinin çürümüşlüğünü gizleyemezler; güneşi balçıkla sıvayamazlar.
insanların latince veya arapca tekerlemeler yada sozler soyleyip
harry potter kadar gercekciligi olan cennetlere cizgi filmden fırlamıs cehhennemlerde kalacagını sanan insanların olusturudugu
ortadoguyu karıstıran cahil bırakan bir zamanlar avrupayıda bırakmıs dinlerin sacma nefret dolu ilkel doktirinler oldugu icin tumuyle katıldıgım baslıktır.
