en güzel sevmedir aslında. her daim kavuşma ümidi olur. her daim bir ihtimal olur içinde. sadece uzak olduğun için üzülürsün. onun olduğu hayallerin çok güzeldir. fakat insan dayanamaz sevdiğinden uzak kalmaya. illa kavuşmak ister, kavuşur da. sonra anlar uzaktan sevmenin daha güzel ve daha az acılı olduğunu ama artık çok geçtir.
deneyimlerime göre ilişki sınavıdır. sevgilinin elleri, gözleri, kokusu, teni olmadan ona dokunmadan ne kadar süre katlanabileceksin. zordur çünkü daha önce yanınızdan hiç ayrılmamışsa hiç farketmediğiniz özellikleri farkedersiniz, onu tanımaya başlarsınız. söylenen ufak yalanlar bile büyür büyür güven azalır kavgalar artar. kısacası zordur. uzun bir geçmişiniz yoksa tavsiye edilmez. acı verir.
eğer her gün uzaktan ona bakıyorsanız daha da kötü bir durumdur.
ilk başlarda ona bakmak sizin içinizi rahatlatsa da günler geçtikçe bu size acı verir.
ama kendinizi bakmaktan alıkoyamazsınız. her gün bir işaret, bir umut beklersiniz ama genelde tesadüfen bir şey olmasını dilersiniz çünkü gidip konuşamazsınız onunla.
ve bu bekleyiş devam ettikçe artık bunalıma girersiniz ve en sonunda bir bakmışsınız o gitmiş.
Uzaktan sevmek daha güzeldir bazen. Ne incitir, ne acıtır. Ne yaralar, ne kanatır.
Gözlerinle göremediğin ama sesini duyduğun,varlığıyla huzur bulduğun bir
denizin yakınında yürümek gibidir böyle sevmek...
Uzaktan sevmek en güzelidir bazen.
Aşkta en güzel tat bence. O acı varya onu seviyorsunuz bi süre sonra. insan gibi insan yapıyo bence. Muhteşem bişey. Hayallerinizi görebiliyosunuz.Ama yaklaşınca bitiyo tabi. Görüntü netleştiği için.Uzak olmak kâfi.
uzaklaştıkça yaklaşıyor uzak ve işin kötüsü yaklaştıkça da uzaklaşmaktan korkuyorum der ümit yaşar oğuzcan. çoğu zaman hayatınızdaki en büyük pişmanlıkları yaratacak olandır ama bazen olmaz işte.
