iç yakan durumdur. kokusunu bilmezsin, canı sıkkın olduğunda yanında olamazsın, yanına gitsen bile kafe de oturmaktan öteye geçemez durumunuz. yok efendim ben hala vazgeçmem diyorsanız, başarılar dilerim filozof olma yolunda ilerlemektesiniz.
Böyle bir ilişki yürüyemez. En basitinden arkadaşlık ilişkisi bile olamaz. Hepsi geçicidir ve bunun bilincinde olunmalıdır. Bir kere güveni var bunun: sevgisi, mutluluğu, üzüntüsü; her şeyi.
Kavga mı oldu? Seni engellediği an biter.
Öldü mü? Konuşmak istemiyor sanarsın, yıllarca acısı.
Üzgün mü? Keşke orada olabilseydim dersin, keşke orada olsaydım da yardım edebilseydim; varlığımı hissettirebilseydin dersin.
Kavga mı etmek istiyorsun? Kavganız bile adam akıllı olmaz, öyle ya da böyle.
Sarılmak istiyorsun, öpmek istiyorsun, onunla uyumak istiyorsun, kokusunu çekmek istiyorsun içine, onunla birlikte küçükte olsa bir şeye sahip olmak istiyorsun. Olmaz.
Onunla mutlu olmak mı? O da olmaz, onun yanındakiler hak etti veya etmedi, değiyor ya da değmiyor, senden daha çok yanlarında ve o kişi mutluluğunu başkalarıyla paylaşır.
En önemlisi sen, o sana yazmadığı ve o uyuduğu sürece hiçbir şeyi oluyorsun. Değinemiyorsun.
Belki de o kişinin yanından binlerce farklı insan geçti, geçiyor, geçecek ve hiçbiri onu fark etmedi, fark etmez, fark etmeyecek ama sen biliyorsun. Bazen o insanların arasında olabilseydim keşke diyorsun. Diyorsun ki, o kadar insan geçti, nasıl da fark edemedi onu?
Ama bilmiyorsun ki. Sen binlerce insanın yanından geçiyorsun ve o binlerce insan için de aynısı deniliyor, belki de.
Uzaktan konuştuğun kişiyle bir ilişkin olmaz aranızdan birisi mesafeleri yakacak güçte değilken. Sonrasında mesafeler değil siz yanarsınız. Her gece o yollarda yanarsınız, kavrulursunuz. Ama hayat ya işte o yollar o kadar alevin hatırına bir santim bile kısalmaz. Son olarak, Bazen öyle anlar gelir ki son sözleriniz yazmanız gerekir. yazmak istemezsiniz ama yazmak zorundasınızdır, dersiniz ki ben istemedim ama hak ettiğini düşünenler var, söyleyenler var. Son bir defa yazarsınız, konuşursunuz. Her şey düzgünken son bir defa elveda demeniz gerekir, son sözünüz bu olur artık.
televizyonla kumandanın ilişkisidir.
kumanda bizim elimizde ise televizyonla bizim ilişkimizdir. televizyonun içinde birde dilber varsa, dilberle bizim ilişkimizdir. buda hiç hoş bir durum değildir. velhasıl hafız uzaktan ilişki nerde olursa olsun mutsuzluk kifayetidir.
Yurumuyor . Eger bi gun bi yerde yeniden yan yana gelme ihtimali varsa hic bosuna nerdeyse dogru duzgun sarilamadan bitmesin .
Ertelemek en dogrusu bazen
Kaybetmemek icin kaybetmek
istediksen sonra elbette yürür şeklinde yanıt verilir ama aslında yürümesini ne kadar istesenizde güçtür. tabi ne kadar uzak kalacağınız da önemlidir. 1 yıl gibi bir süreç falansa katlanılabilir fakat bayağı uzun vadeliyse haddinden fazla yıpratıcıdır. telefonla adeta bütünleşilir. en ufak şeylere kızılıp, kafaya katılır ve iyice aklınızı meşgul eder.
