sevgiliden,dostlardan,anneanneden,dededen....hatta sevdiklerimizin mezarlarından..öyle buruk hissediyor ki insan bu kavramı özel günlerde..sesini duymak asla yetmiyor sarılıp öpemedikten,koklayamadıktan sonra..özlem daha da büyüyor sesini duyunca..burukluk artıyor gitgide..gözler kapatılıp hayal edilmeye çalışıldığında ise bir mezar taşı gibi buz tutmuş halde ayılınıyor.ne soğuk bir kavrammış "uzakta"olmak..ve bugün yine uzaktayım..en çok da bir fatiha okuyamadığım dedem,babaannem ve ablama özlem duyuyorum..bekleyeceklerini hissediyorum soğuk toprağın altında ruhlarının ısınmaya ihtiyaçları olduğunu biliyorum..ne zormuş meğer sizsiz olmak..
sen rüzgarla uzaklardan cıkıp gelsen diyorum o mavi bakışınla ben masmavi bir sabaha uyansam herhalinle bir başka semt olsan içimdeki şehirde..diye başlayan nurettin rençber'den dinlemesi harika bir duygu olan güzide şiirdir.
nurettin rençber şarkısı. güzel şarkı bence.
en az karagül kadar. vakti geldi ayrılığın, yürürüm, aşk sana benzer, zalim felek adlı şarkıları kadar güzel.
