efkan şeşen'e bir kez daha hayran olduğum parça. sözleri;
Hasretin yüzü bir başka olursa
Bir gün olur tanışırsın
Sevdasına can verip gidenler için
Yaşamdan nice şeyler öğrenirsin yar
Günlerin kovalanan saatleri
Senin için bir anlam taşımalı
Yarınlara umut vermeli
Yüreğinin sönüp giden ölgün atışlarına
Nice yiğitlerden kalan gücü vermelisin
Yar yar türkülerden uzak durma
insanın gücü inanılmaz gibi yar
Öyle ki ölüm bile rezil oluyor
Sor kendine, ben neyim neler olurdum
Ah bir ömür neden böyle boş geçsin ki yar
Günlerin kovalanan saatleri
Senin için bir anlam taşımalı
Yarınlara umut vermeli
Yüreğinin sönüp giden ölgün atışlarına
Nice yiğitlerden kalan gücü vermelisin
Yar yar türkülerden uzak durma
Efkan Şeşen deyince aklıma gelen ilk eser. Kanımca insana en çok şey anlatan eseridir. Diğer eserleri de insana birçok şeyi anlatır. Ancak bu eserde hayat karşısında bir asli duruş, bir hayat felsefesi vardır, "öyle ki ölüm bile rezil oluyor"
Ne kadar da anlamlı:
"sevdasına can verip gidenler için
yaşamdan nice şeyler öğrenirsin yar
günlerin kovalanan saatleri
senin için bir anlam taşımalı
yarınlara umut vermeli
yüreğinin sönüp giden ölgün atışlarına
nice yiğitlerden kalan gücü vermelisin"
yakınlığında ki bu mesafe,
yokluklarından acı,
kimlere gitmiş bu gözler bu yürek.
tenlerin gitmesinden acıdır, yürek gitmeleri,
daha nasıl kal denir ki, bir bilsem..
mutluluğun nasıl acım olur, hisset iiçimde.
mesafeler ölçülür mü hiç,
bir gemi yüzdür kalmak için derinlerde..
sislerin içinde gibi sözler, anlamları donuk,
yaşamayan sözcükler.
Al istersen sür git, onları yeni keşiflere,
gelirsen buralara, dost yüzleri arama boşuna,
Sahte gülümseyenler köşesine doğru dön, korkuluk sana yolu gösterir,
ordan geri dönme, kendinle....
Diyarlar kapalı, son geçit kalmadıı.
