yaşanmış anıları akla getirir, insana acı çetirir,bilirsinki yan yana bakmıycaksın o yıldıza.çaresizlik diz boyudur ama yine bakarsın bakmaya doyamassın,ısrarla bakarsın.
yıldızların haberi olmayacak durumdur. ne yıldızların ne de o kadının ya da adamın haberi olmayacaktır, yanınıza; böyle içi bomboş bir melankoli kar kalacaktır. kapatın perdeleri.
uzaktan ilişki yürüten herkesin -mutlaka- bir kere yaptığı şey.
yok efendim ben yapmadım diyen varsa eğer... hemen yapsın bence.
zira kızlar böyle şeyleri sever.
ve böyle şeyler uzaktan yürümek zorunda olan ilişkileri ayakta tutan romantik şeylerdir.
yanyanayken gerek duyulmaz belki.
ama uzaktayken romantizm gerek illa ki.
aynı gökyüzü altında, bir direniştir derler yaşamak, öyleyse uzak şehirlerden aynı yıldıza bakmakta aşkın ta kendisidir... ister uzak ister yakın kalpten aynı yıldıza bakıp aynı dilekleri tuttuktan sonra vız gelir kilometreler...
aynı aya bakmak aynı gökyüzüne bakmak ile eş değerdir.. bunu yaşamamış gerçek aşka ya da gerçekten sevmemiş zorluk çekmemiş andavallar bunun ne değerli bir durum olduğunu anlayamazlar.. çünkü sevdikleri ya da sevdiğini düşündükleri kişi hep yanlarında olmuştur. hiç bir zorluk görmemişlerdir. onlar için sevgi bi kafede oturup aynı adisyona bakmaktan öteye geçememiştir. ki onun bulunduğu şehrin garajına giren otobüsün verdiği mutluluğu.. ona çıkan yolların verdiği huzuru ve sevdiceğe kavuşulan anın verdiği dizleri titreten duygu anını yaşamamışlardır. ve bunu yaşamamış kimseye de anlamlı gelmez...
beni özlediğinde gökyüzün bak demiştin ya hani.. yürürken başını yerden kaldırmayan ben, kaç kez düşme tehlikesi atlattım bilemezsin.. ve o ay hiç insin istemedim gökyüzünden.. seviyorum seni be.. bırakma ellerimi.. dayan..
