tam aksine kötü durumlarda hiç uyumak istemem.
çünkü biliyorum ki sabah daha gözlerimi açmadan aklıma gelecek ilk şey o kötü durum olacak ve müthiş bir iç sızısıyla uyanıcam. gece boyunca görülen kabuslar da cabası. uyumamak daha iyi.
Gerçekten kafaya takmaya değmeyen şeylerin uyuyunca insan psikolojisinde meydana getirdiği iyileşme ve düzeltme etkisi inkar edilemez bir gerçektir. Düzelmeyen köklü sorunlar içinse farklı bir bakış açısı veya azim sabır ve sebat yada rıza, yani içten bir kabulleniş kazandırır ki zaten meselenin esası da budur. Zira başa gelen çekilir ve başa gelen başta kalmaz. Ne demiş; buda geçer ya hu.
