Benim gibi uyuyana saygının asla olmadığı bir ortamda yetişen birinin tam anlamıyla takıntısıdır.
Uyurken asla gürültü istemem. Çünkü uykum çok hafiftir. Aynı şekilde uyuyana da müthiş bir saygım vardır. Mümkün olsa nefes bile almıycam o derece. Kedim bile uyurken parmak uçlarımda yürürüm. Ve bana kalırsa olması gereken budur.
Uzun yıllar kyk'de kalmış biri olarak bu konuda çok şanslıydım. Oda arkadaşlarım bu konuda çok titizdiler. Hatta uyuyana saygı duyulması gerektiğini onlardan öğrendim diyebilirim. Böyle ortamda yetişmediğim için lambur Lumpur hareketlerim oldukça fazlaydı. Ama artık bu konuda kendimi eğitebildim.
