Anıların sana kim olduğunu söyler.
Ya her akşam uyuduğunda anıların kayboluyorsa?
Adını, kimliğini, geçmişini, hatta sevdiğin insanları, hepsini bir gecede unutuyorsan,
Ve güvendiğin tek insan sana gerçeğin tamamını anlatmıyorsa...
Christine’in hayatına hoş geldin…
Kesinlikle şimdiye dek okuduğum en iyi ilk roman
Tess Gerritsen
Uyuyana Kadar müthiş, sarsıcı bir roman. insanı derin, karanlık ve rahatsız edici sulara çekiyor. Bir yandan kimlik ve belleğin anlamı üzerine karmaşık sorulara değinirken, bir yandan da eğlendiriyor.
Los Angeles Times
Çok iyi bir fikri, iddiası ve müthiş bir kurgusu var. Tüm detaylarıyla mükemmel olan bir gerilim romanı bulmak zordur, ama bu kitap kesinlikle bu özelliklere sahip.
Sophie Hannah
En korkutucu soruyu soran çok sarsıcı bir ilk roman: Kendini kaybedersen geriye ne kalır?
Val McDermid
Sıra dışı bir gerilim romanı. Sonlarda öylesine gerildim ki roman bittikten saatler sonra kendime gelebildim.
Amnezi hastasi olan christine'in hikayesini anlatan merak uyandirici bir kitap. Christine her sabaha hafizasini kaybetmis sekilde uyanir; uyandiginda kendini bazen kucuk bir cocuk bazen universiteli genc bir kadin olarak hisseder. Gununun ilk bir kac saatini kocasini tanimaya ve kisa hayat hikayesini anlamaya calisarak gecirir. Her yeni gun christine icin en bastan kesfedilicek bir hayattir. Doktor nash'in ona yazmasini onerdigi gunlugu sayesinde hayati ne ve kim oldugu hakkinda kocasinin anlattiklari disinda yeni olaylari hatirlar ve olaylar gelisir.
okurken sıkmayan kitaplardan biridir. ama keşke o kitap 1 sayfa daha sürseydi. christine hastanedeyken uyuyup ertesi güne uyansaydı. (bir ara uyuyor uyanıp hatırlıyor ama uyku süresi kısa galiba.)
