"Hatunun biri bir gün çocuğunu komşusuna emanet eder. Komşusu orta yaşlarda bir er kişidir. Çocuğu bırakır ve der ki "Ya komşu şu velede ben işlerimi halledinceye kadar sahip çıkıver." Komşu kabul eder. Kadın işlerinin görüp gelince bakar haylaz çocuğu uyumuş.
-Bunu nasıl yaptın ey er kişi. Bu haylaz çocuğu nasıl uyuttun? diye sorar.
Komşu cevap verir.
"Ey hatun kişi eğer lokumumdan sana da tattırsa idim elbet sen dahi uyurdun"
Adam zebbinin haşmetini vurgular vee.. Sonu zaten çok lazım değil.
