bebeğin o hoş kokusunu içinize çekmek.bebek kokusu; şekerimsi bir koku, pudra kokusuyla karışmış...sonra dakikalarca o masum yavruyu izlemek, hayatın yorgunluğunu o minik ellere, ayaklara, tatlı surata bakarak atmak. böyle bir şey olmalı...
yapilirken en kibar, en nazik, en naif sekilde usul usul, ope ope, koklaya koklaya, seyrede ede, ice sigdira sigdira yapilmasi gereken ayriliktan zor ama lazim olan, duygulari karistiran ayni zamanda cok keyifli bir eylemdir. bu eylem sonrasi ilk dakikalarDA insan buzda kayar gibi oluyor. sirf bu yuzden bebek yapilir be gerisi bos.
