bebeklikten çocukluğa kadar annelerimizin bize yaptığını yapmaktır. şükretmemizi sağlar. minnetimizi hatırlayarak alnına bir öpücük kondurmak güzel hisleri ifade eder.
hayattaki en değerli varlık olan annenin nefesi
ruhunuzun içine işler işte o
bunu duyabildiğiniz için şükredersiniz bazen
hasta bir anneniz varsa hele, çok zordur o zaman
başından ayrıldığınızda eliniz ayağınız tutmaz olur, içiniz içinizi yer
hep başında olmak istersiniz
yalnızca nefesini dinlemek, varlığını hissetmek için
sizin anneniz olduğu için defalarca teşekkür etmek istersiniz ona
nefesi düzensizleştiğinde, ya da duyamaz olduğunuzda..
en korkunç panik bu olsa gerek, o kısacık ana sığamayacak kadar büyük korkular
yastığını düzeltir, ve uyandırmadan ona dokunmayı denersiniz
ve hareket ettiğini gördüğünüzde yeniden nefes almaya başlarsınız siz de onunla
yanağına küçücük bir öpücük kondurup oraya kıvrılıverirsiniz mutluca..
ya bi anda çekip giderse bu hayattan korkusuyla da yapılır.
nefes alıp vermesi normalse; rahat bi nefes alır evladı da.
arada nefesi kesilir annenin. bazen hastalıklardan, bazen de kilolarından.
o anda dünya durur sanki evlada.
nefesi tıkanır. boğazına bir şeyler dizilir.
çaktırmadan karnına bakılır, veya uyanmasını göze alarak kulak yaklaştırılır burnuna.
bende hep karnına doğru bakarım. nefes alıp verdikçe inip kalkar ya hafiften. iyice açar gözünü bakarsın. sonunda görürsün inip kalktığını. yüzünde aptal bi gülümsemeyle şükredersin içinden. annem yaa * duygulandım.
