Ne zaman ki onu kaybediyorum hemen yükseliyor acılar kıyıdan, daha çok boğmaya başlıyorlar beni. Uyuyamıyorum, gözüme uyku girmiyor ya da her neyse, uyanık kaldıkça daha fazla yanlış karar alıyorum, daha çok acıyı yaşıyorum ruhumda, daha fazlasını buluyorum. Tek dileğim artık bir sonunun gelmesi, tek dileğim şu günlerin geçmesi. Değişmediğin halde birinin gözünde değişmiş bilinmek o kadar zor ki.
sebebi her ne olursa olsun, uyuyamamak önemli bir problemdir. ancak ondan çok daha ileri boyutta olan bir problem varsa, o da, uykun olmasına ve uyumana engel olacak somut bir şey olmamasına rağmen, isteyerek uyumamaktır.
Yatmadan 3 saat öncesine kadar bir şey yenmemeli, yatarken telefon ışığına bakmak uykuyu kaçıracağından telefon ışığına bakmamalı vb tavsiyeleri bildiğim ama uygulamadığımdan uyuyamamamın sebebidir.
iki yıldır çektiğim insanı delirten bir durum hele deli gibi uyumak istediğim bir zamanda uyuyamamak..uyumak için dört beş saat uğraşmaktan yoruldum ben kafamı yastığa koyar koymaz uyumak istiyorum
Tam böyle yatacak iken bir düşünce beni bulup çekiyor. Uzun zaman önce Bunun çözümünü uyuyana kadar bir şeyler okumakta bulmuştum, şimdilerde okuyacak bir şeyler ya da havam pek olmadığından aynı naneden müzdaribim.
Tam uyumaya hazırlanırken bir düşünce alıp götürüyor. Bu gece dedim ki; ulan her seferinde kendinle beyninin içinde konuşuyorsun, bu sefer hepsini dilinle dışa vur.
Konuşmaya başlıyorsun, laf lafı açıyor kendinle. Sonra birinin rakı masasında asıl teşhisi yapan lafı söylemesi gibi, bir anda dökülüyor ağzından anahtar kelimeler. Rahatlayınca da o dakika uyuyorsun.
Düşündüğünü sesli olarak konuşmak, sadece düşünmekten çok daha iyiymiş. Bunu da sürekli hale getirip etkisizliğini yitirmesinden korkmuyorum değil, ama gittiği yere kadar götürürüm artık. Bu Da etkisini yitirirse sıradaki hamlem aynanın karşısına oturarak konuşmak olacak.
Dün gece 3 4 saat uyuyup bu sabaha uyandım. 1 kaç saat sonra işe gidicem ama bugün de bir türlü uyuyamıyorum.
Nefret ediyorum uykusuz kalmaktan.
Hem başımı ağrıtıyor, hem gözlerimin içi yanıyor gün için de.
Napim?
Öffff.
