Çocukken Şurda burda aniden uyurduk. Annemiz ya da babamız üstümüze ince bir battaniye örter yatağımıza yatırırdı. Güzel günlerdi be. Büyüdük ve her şey anlamsızlaştı.
Bana hiç yapmadılar bunu ya, hep uyandırılıp yatağıma öyle gittim. Küçüklükten kalma alışkanlık sanırım halen koltukta, tv karşısında falan uyuyup kaldığımı bilmem. Hep gayet bilinçli yatağa gider uyurum.
