bu sabaha karşı sabah ezanına dakikalar kala car car ötmeye başlayan köpek. tek umudum ezandı. korkar da susar belki iki ulur ziktir olur gider dedim bana mısın demedi. bu ezandan korkup uluyacağına müezzinin sesi kısıldı köpek havladıkça. o saatten sonra da sıfır uykuyla işe geldik bakalım.
herhangi bir liste oluşturmaya ihtiyaç duymadan direkt “düşünmek” diyebilirim. sürekli istem dışı gerekli gereksiz birtakım şeyler düşünüp duruyorum ve bunu da durduramıyorum. umarım delirmeden bu sorunun önüne geçebilirim.
(bkz: overthinking)
