insanlar garip. bu hepimizin bildiği bir gerçek. hepimiz hayatımızda garip insanlar tanımışızdır. belki de garip bir insan olan bizizdir.
bazı garip insanlar vardır. uyurken günlük hayattakinden daha fazla enerji harcarlar. resmen üçüncü dünya savaşını yaşarlar. kim bilir neler düşünüyordur o uyur haldeki şerefsiz. hangi kadınla güreşiyordur, hangi kaleyi fethediyordur, hangi düşmanıyla cebelleşiyordur? bunları bilemeyiz.
hepimiz böyle insanlarla bir veya birkaç gece geçirmek zorunda kalmışızdır. şimdi böyle dedim diye bazılarınız kesin yanlış anlamıştır. evet öyle diyorum. bir otel odasında birkaç gece geçirmek zorunda kalmışsınıdır böyle insanlarla. şaka lan şaka. onu demek istemiyorum.
hani olur ya bir misafirlik, düğün dernek. işte öyle ortamlarda böyle insanlarla aynı yerde yatmışsınızdır. eğer ki yatmadıysanız sakın yatayım diye çaba harcamayın. öyle sike sürülecek bir tecrübe falan değil.
böyle insanlarla aynı yeri paylaşırken korku, heyecan, intikam isteği gibi duyguların hemen hemen hepsini yaşayabilirsiniz.
şimdi inceleyelim.
gecenin ilk bir saati:
kafanız bozuktur. çünkü; başka biriyle aynı odada yatmayı sevmiyorsunuzdur. hele bir de aynı yatağı paylaşıyorsanız vay halinize. bu ilk bir saatte böyle şeyler düşünürsünüz. "ulan şimdi evimde olmak vardı amına koyim!" gibisinden sitemkar cümleler kurarsınız içinizden. dışınızdan kuramazsınız. kursanız da bir boka yaramaz. o geceyi o kişiyle geçirmek zorundasınızdır.
gecenin ikinci ve üçüncü saatleri:
adamınız hareketlenmeye başlamıştır. ufaktan ufaktan rahatsız olursunuz. "noluyoruz lan?!" diyerek uyanırsınız ve adamı izlemeye başlarsınız. bu ibneler öyle de ilgi çekicidirler. bir kere kilitlendiniz mi gözlerinizi ayırmanız zor olur. adam gittikçe hareketleniyordur. bir de konuşmaya başladıysa o zaman uykunuza dönmeniz daha da zorlaşır. ya "ne diyo acaba bu mal?" ya da "gürültülü ortamda uyuyamam lan ben!" düşünceleriyle ya uyumaya çalışırsınız ya da adamı dinlemeye başlarsınız. aklınızdan herifi uyandırmak geçer ama götünüz yemez. sonra sabah kahvaltı masasında, oturma odasında anlatıp "gece de oğlunuz beni uyandırdı. ahhah, hiç de rahat edemedim." diyerek ilgiyi ve silahları sizin üzerinize çevirebilir. bunun üzerine ebeveynlerinizden fırçayı yersiniz. bu hıyar siz fırça yerken de "yahu bırakın o daha genç. olur böyle şeyler." diyerek ibnece kıvırmalar peşinde olavaktır.
gecenin dördüncü ve beşinci saatleri:
bu saatlerde adamın konuşması bitmiş olabilir ama şimdi de sahaya yeni girmiş futbolcu gibi hareketlenmeler yapacaktır. yok yorganı bacaklarının arasına almalar, elini kolunu sallamalar, değişik yüzme tarzları bulmalar, kafayı duvara vurmalar falan... yani kısacası "gel beni döve döve uyandır." demek istiyordur size. ama götünüz yemez tabii o ayrı. bu saatler umutla geçer. sabahın olmasına az kalmıştır. bu dertten kurtulmanıza az bir zaman kaldığını düşünürsünüz. bir yandan da yanınızdakine küfürler edersiniz.
sabaha karşı:
herif sakinleşmiştir. tamamdır artık, bir iki saat falan da olsa uyuyabileceksinizdir. ama o da ne?! evin yaşlı teyzesi sabah namazına uyanmıştır. paldır küldür sesler çıkartıyordur. "ulan şansıma sıçayım! namaz bu kadar gürültülü kılınmaz ki!" dersiniz. sakinleşmeye çalışırsınız. uyku aklınızdan gitmiştir.
o günün sabahı:
sinirlisinizdir. o aynı odayı paylaştığınız kişiyi ve yaşlı kadını öldürmek istersiniz. bir yandan da sinirinizi evdeki insanlara belli etmemeye çalışırsınız. "tenhada bir yerde karşısına çıkıp biraz tartaklasam mı?" diye düşünürsünüz. ama yapacak bir şeyiniz yoktur.
evinize gittiğinizde direk yatağınıza geçersiniz. bir daha küfredersiniz o adama.
bu adamlar insanı bu hale getirirler. gecenizi mahvederler. bu insanlardan ne kadar uzak durmaya çalışsak da günün birinde mutlaka onlardan biriyle karşılaşırız. hatta yavşak bir çocuk olursanız büyüyünce karınız da uykusunda savaşanlardan çıkabilir.
