Bunu evrime bağlayan bir yazı okumuştum. bir bebek düşmek nedir bilmez belki ama düşmekten korkar (yeğen üzerinde denendi). Atalarımız vahşi hayvanların yaşadığı dönemde ağaçların üstünde yaşarmış düşme korkusu bu şekilde işlenmiş genlerimize. Okuduğum yazının özeti bu aslında . uzun uzun anlatılıyordu.
irtifa kaybetmek gibi. Türbülansa girmek gibi bir şey. Hiç sevmem. Bilimsel açıklamasını bilen aydınlatsın, üç kulhu bir elham mı okuyup yatalım? Problem nedir?
Bence çok keyifli. Uçurumdan atlıyorsun, merdivenlerden pıt pıt kayıyorsun, ayağın takılıp düşüyorsun... Tam da uykuya dalış anında sıçrıyorsun, hızlı kalp atışıyla gözlerini açıyorsun.
Öffff hayatımdaki tek ekşın. Napalım bungee jumping yapacak paramız yok!
Ben bununla ilgili şöyle bir yazı okudum.vücut belli bir süre hareketsiz kalınca beyin ölüp ölmediğini kontrol için omurilik soğanına elektrik gönderip tüm vücudu kasıyormuş. Tam olarak vücut ölüme yakın fonksiyona geldiğinde.
bana hep olan şey ne yazık ki ve son zamanlarda her gece olur, zaten son zamanlarda uyumak kabuslarla işkence oldu.
yazma sebebim; varsa psikoloji okumuş okuyan ve bunun sebebini(eğer bir sebep varsa) söyleyebilecek biri yazarsa sevinirim.
Bazı uzmanlara göre hamilelik sürecinde annenin düşük riski geçirmesi veya yüksek bir yerden hotlaması sonucu bilinç altına yerleşen bir yanılsama olduğu söylenmektedir.
Hatırladığım kadarıyla daha çok yatak harici yerlerde oldu. Düz bir yerde değil yani sandalye metrobüs tekli koltuk ayakta uyurken. Heralde o ağaç hede sinden ötürü. Örtüşüyor çünkü yatakta uyurken nadir olur onda bile hatirlarim dengesiz yatmisimdir. Atalarimizdan kalma olayi biraz degisik geldi yani.
1) tüm vücudun ani kasılması ve akabinde sıçraması ile son bulan düşüş. "...nanasiki noluyo lannn" diyerek sıçranılır ve haa yataktaymışım amk diyerekten uykuya dönülür. normal yatakta da olacağı gibi genelde uyumaman gereken, düz olmayan bir yerde olur. mesela ayaklarını öndeki kanepeye uzatmış yatarken veya şehirler arası otobüste sızmış salya akıtırken... gibi.
2) adeta süzülüyormuş gibi kontrol edebildiğin bir düşüş. tam olarak yıldızların arasından kayıyorsun veya yer kabuğu seni içne çekiyormuş gibi olur. gözler kapalıdır. gözünü açarsan son bulur. eğer iyi ayarlanabilirse süresi uzatılabilir. içkiyi fazla kaçırıp yastığa başını koyunca döner ya oda, işte bu odanın dönmeyeni aşşağa süzüleni. böyle aheste aheste. ohhh. lan bak ne zmandır olmuyor bana. keşke olsabirazdan.
başlığı açan arkadaş birincisini kastediyor galiba. ama ikincisi de olabilir. kramp filan demiş. ikincisinde kramp hatırlamıyorum ben pek. meh meh diyip iki dilimi şapırdatip tekrar uyuyorum.
asıl müthiş olanı daha önce hiç görmediğiniz bir gezegende bulunan, hayal gücünün çok ötesindeki bir şehrin ortasına inene kadar düşmeye devam etmektir. (bkz: tecrübe)
Vücudunuzun yaşamsal fonksiyonu yavaşlıyor ve ölüm ile denk bir seviyeye geliyor. işte orada beyin vücuda sinyal göndererek sizi sarsıyor ve normal seviyeye getiriyor.
Açıklaması gayet ilginçtir. Ne kadar gerçektir bilmem ancak okuduğum zaman bana çok mantıklı gelmişti. Atalarımızdan kalma bir içgüdü olduğunu okudum. Eskiden hayvanlardan korunma amaçlı ağaçlarda uyuyan atalarımız, uyurken hep tetikte olurlarmış. Çoğu zaman düşecekken son anda irkilip dengelerini sağlarlarmış. Tam olarak bunu yaşıyoruz. Gerçekten ilginç.
insan uyurken kendini bıraktığında oluyor, nasıl oluyor aslında tam bilmiyorum ama defalarca oldu. insan sonunda sarsılıp kendine geliyor. aksi durumda n'olur bilmiyorum.
astral seyahattaki durumun tersi, ya da aslında aynısı olabilir.
Aslinda bunun nedeni cinin sizinle iletisime geçmek istemesidir. Buna melekler izin vermez diye bir anda düşmüş gibi olursunuz 10 cm havaya kalkiyorsunuz.
