Hiç yapmadigim gibi tv basinda yeni mobilya aldigimiz oturma odasinda uyumuşum gece bi kalktim ulan ben nerdeyim burasi neresi derken pikeyi aldim ustume üstte atlet altta kapri ayaklar çiplak kalktim lan bura neresi derken kendimi kaçirilmiş zannettim gizlice evden çiktim sessizce kapattim kapiyi 7 kat aşaği o şekilde koşarak indim dış kapiyi açik biraktim hafif aralik firladim oyun parkina geldim kardeşime baktim iki defa esma diye bagirdim sonra yerin sogukluğu aklimi başima getirdi o halde napiyorum lan ben dedim koşarak eve çiktim kapiyi çaldim annemin sesi geldi ismail kalk diye babam bakmiş delikten açti kapiyi oğlum napiyorsun dedi bilmiyorum valla baba dedim geçtik tv başina babam hiç bişey olmamiş gibi tv izledi annem yatti uyudu bende bi sure sonra uyudum buda boyle ilginc bi animdir.
gece çişe uyanıp tuvaletin yolunu tuttum, işimi hallettikten sonra yatağıma geri dönüp bir güzel tatlı uykuma devam ettim. sabah annemin 'gece ne yaptın sen?' diye gülmeyle karışık azarıyla uyandım. meğer ben gece tuvalet kapısını kaçırıp 1-2 adım sonraki mutfak kapısından dönmüşüm. buzdolabının yanına da siymişim. annem de sabah karşılaştığı sıvı ve benim yatağımın ıslaklığından... neyse işte ya çok kötüdür efendim uyurgezer anıları.
edit: yaşımı yazmayı unutmuşum lan.4-5 civarı idim.
Mutfaktaki çöp kovasını çıkarıp evin girişine getirmişim. Sesleri duyup uyanan ablam gecenin ücunde beni çöpü karıştırırken görünce korkmus.* napıyorsun manyak demiş bende içinde sınav kağıtlarım var onları arıyorum demişim sonra annemi uyandirmis beni yatağıma yatirmislar bende ağlayarak uyumuşum. Hatırladığım tek şey ağlamam. Yaşım 9-10 falandı. Çok şükür ilk ve son uyurgezerliğim oldu.
Uyurken kalkıp anneyle babanın odasına gidip anne valla benim iki tane böbreğim var diye ağlayıp tepinmek.
Kalbim ağrıyor diyip bayılma numarası yapmak, anne tam ambulansı ararken yatağa girip uyumaya ve horlamaya devam etmek.
Oda arkadaşı telefonun düştü al dediğinde buna gerek yok diye bağırıp kafasına yastık atmak.
