iki yıldız arası göğe asılı hamak...
Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
ilgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmelerden, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmış peygamberden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla...
Ben de. Yeter bu kadar okul tatile girelim bence. Şimdiden koca dönemin yorgunluğu üstümde sanki.
Sürekli dışarda olduğumdan dolayı gezmek için bile dışarı çıkmak istemiyorum artık. Onun yerine Kalıp Evimde, yurdumda vakit geçirmek, uyumak istiyorum.
ODTÜ öğrencisinin her yılın başından sonuna kadar her gün en az yediyüz kere tekrarladığı selam cümlesidir.
Hocam 1: Uyumak istiyorum!!!
Hocam 2: Sınavlar de mi?
Hocam 1: Bir de ödevler...
Hocam 2: Ne zaman dolacak çilemiz...
Hocam 1: bilmem... ah ah.. (esner)
Hocam 2: ben metallica dinliyorum... uyku açıyor...
Hocam 1: hımmm.. ( bir ağaca çarpar) Pardon...
Hocam 2: Oğlum o ağaç ağaç..
Hocam 1: ha öyle mi pardon...
