her akşam biraz daha alışıyorum
ölüme
bütün bedenimi büyük bir korku sarıyor
uyumak istemiyorum
çünkü uyanamamaktan korkuyorum
bir daha güneşi görememekten korkuyorum
bir daha sevdiklerimi görememekten korkuyorum
ama ne kadar bunları söylesemde
hiçbir işe yaramıyor
her gün biraz daha yaşlanıyorum
ve her gün ölüme biraz daha yakınım.
çiçero: 'felsefe yapmak ölmeyi öğrenmek' demiştir. çünkü çalışmak ve derin düşüncelere dalmak ruhumuzu bedenimizden uzaklaştırıyor ve ruh bağımsız olarak bedenle ilgilenmeye başlıyor. bir bakıma uykuda bu tür bir ilişkiyle bağdaştırılabilir. beden işlevsiz kalıyor fakat ruh özgür kalıyor ve ölüme benzerliğiyle bizi ölüme hazırlıyor.
