Benim hayatımda genellikle yaşama sevincimi, umutlarımı elimden alan şeylerdir. Ağlaya ağlaya uyuyakalmama sebep oldukları için nefret ettiğim şeylerdir. Ve bir çaresi bulunmalı diye düşünüyorum, mesela uyumadan önce düşünmek yasaklanmalı.
Önce küçük bir olaydan yola çıkarım. Aklım öyle bir hızla ilerler ki geldiğim yere nasıl geldiğimi ben bile anlayamam ve sonra tekrar başa sarıp yatarım.
-Sabah uyanmak için alarmı kurdum mu lan acaba ?
-Dur bi çişimi yapiyim
-Acaba sevgilime seni seviyorum iyi geceler diye mesaj atsam mı ?
-Ohh bee !Şimdi uyursam tam 8 saat uyumuş olucam !(büyük bir sevinçle uyunur)
