baş ucunda gece lambası gibi bir şey yoksa işkence gibidir. odanın ışığı ile gazeteyi (veya kitabı) okursun, artık uykunun ağırlığı çökmüş ve harfler birbirine karışmaya başlamıştır, ancak kalkıp ışığı kapatmak zorundasındır.
her gece yapıp, daha ikinci sayfada horlamaya başlama,
kitabı yatağın derinliklerinde kaybedip tüm gün arama ve bulamama,
neticede hergün farklı bir kitapla yatağa girme,
battaniyeyi kaldırınca ufak bir ilçe kütüphanesiyle karşılaşma zincirinin ilk halkası.
uykuya hazırlanmak için en güzel eylemdir. bütün günün stresini, yorgunluğunu başka birinin hayatına girerek, o romanın kahramanıyla birlikte hüzünlenerek yada sevinerek unutursunuz.
uyumamı çabuklaştıran bir eylem kesinlikle.uyuklar bir şekilde kitabı okumaya devam ettiğim ve ne okuduğumu hatırlamayıp 5 sayfa geriden başa aldığım çok olmuştur
