en zor taklit sanırım. çünkü ne yaptığını bilmediğin belki de tek an, uyku. taklit yapmaya çalışırken hep aklımdan geçer, "acaba uyurken gözlerimi kırpıyor muyum?". zaman uzarsa "sabit mi yatıyorum, sağa sola dönüyor muyum?" ve cevap evet olacaksa "ne sıklıkla?". sırf bu yüzden uyurken kendimi kameraya çekip, detayları öğrenmek istemişimdir. bir gün yapacağım!
eğer bir halk uyuyorsa onu uyandırmak kolaydır. uyandırırsın olur biter! eğer uyuyor gibi yapıyorsa, uyandırmak imkansızdır. ne kadar dürtsen faydasız. *
* insan oğlunun merak dürtüleri sonucu ortaya koyduğu davranıştır. özellikle türk sinemalarında sıkça karşılaşılan sahnelerden olup, kişinin kendisi hakkında düşünülen gerçekleri öğrenmesini sağlar.
ergenken girilen ailem beni sevmiyor tripleri de insanı bu aktiviteyi yapmaya iter. gariptir, enteresandır. öyle filmlerdeki gibi annenin başa gelip konuşması sahnesi de gerçekleşmez ayrıca. anne gelir, üst açılmış mı bakar, öper gider yani herhangi bir muhabbete dalmaz. gerçekte böyle, kandırıyorlar, inanmayın, kanmayın. yaptım, ordan biliyorum.
bir de otobüste dolmuşta yer vermemek için yapanları var. tasvip etmiyoruz ailecek tabi.
