Bir iki sene öncesine kadar, genelde aynı şekilde gerçekleşirdi bu an. Kafamın içinde bi şeyler konuşuyor olurdum ve bi anda fişi çekilmiş televizyon gibi yayın kesilirdi. Son yıllarda ise daha farklı oluyor. Yine kendi kendime konuşuyorum, bi türlü uykuya dalamıyorum, bi noktadan sonra düşüncelerime hükmedemiyorum saçmalamaya başlıyorum yani o an kurduğum cümleyi bitiremiyorum aklıma pat diye başka bir şey geliyor sonra 2 saniye önce neyden bahsettiğimi hatırlayamıyorum, neyse diyip başka konuya geçmeye çalışıyorum geçemiyorum sonra zart diye bi film sahnesi geliyo aklıma veya bi müzik çalmaya başlıyo, bunların başlayışını da bitişini de kontrol edemiyorum. Tahminimce bu freni patlamış kamyon gibi devam eden süreç 5dk kadar sürüyor ve ben uykuya dalıyorum.
Yani resmen beynimin uykuya dalışını izliyorum birebir.
