ağızlarında sakız, ellerinde pet şişe, ağzı burnu yamulmuş, extacy ile mutlu olduğunu kafa yaşadığını sanarak kimbilir sabahında hangi homoseksüel, hangi erkek/kadınla kalktığını görünce maymunluk bir tarafa, döt olmanında verdiği çaresizlikle akşamının devamına zorlandığı bir zamanda buluverirse kendini, ergenlik mi kalır, gençlik mi gende. sivilceli günlerini arar, özler durur günü gelince.
özentilik kötü iş. her şey özenmekle başlıyor zaten, o süslenen liseliler manken ablalarına özenince bir onla, bir bunla oluyor ilerde zaten, baştan kurulmuş hayali. 17 yaşında 30 yaşında gibiler şimdi. kısaca uyuşturucu denen pislik ne saç bırakır, ne güzellik. süt içmesen de meyve suyu iç dostum, alkol al tamam ama şu meret kaç hayat, kaç can aldı bir bilsen.
bilinmezliğin çekiciliğine kapılmış ergenlerdir. hepsi de bundan ibarettir... eğer ki tehlike altında olsalar, günümüz şartlarında insaflı bir torbacıya denk gelebilir ve evin kasasından çaldıkları 100 lira ile kokain alıp kullanırlardı(insafsız torbacıya denk gelirlerse ezilmiş bir yarım aspirin veya birkaç ezik baldo pirinç çıkar piyangodan). yurdum şartlarında çok da ulaşılmaz değil hiçbir uyuşturucu madde... hemen her şehrin bellibaşlı muhitlerinde ticareti aleni olarak dönüyor. ve ciddi baskı da suçu ortadan kaldırmadığı gibi bu mikrobun, şehrin farklı muhitlerine yayılmasına da sebep oluyor.
tüm bu bilgilerin gölgesinde baktığımızda requiem for a dream'lik bir durum yok gibi. sadece bilinmezliğin çekim gücüdür bu ergenleri etkisi altına alan. zamanla hayatın, ayık kafa ile daha anlamlı olduğunu idrak ederler onlar da.
uyuşturucuyu iyi bir bok sanan ergendir ki bununla birlikte demekki o ergene uyuşturucuyu iyi gösteren izlenimler var.Önce bunlar ortadan kaldırılıp sonra o ergene bunun kötü birşey olduğunu anlatılmalıdır.
sene 98, bizim lisede de vardı bu tiplerden. trainspotting izleyip izleyip ortalarda paspal paspal dolaşan tipler. şimdi hepsi bankacı olmuş, hizaya gelmiş adam olmuş.
kapitalizmin tek sevdiğin yanı nedir deseler, düşünmeden "siktiğim junkielerini adam etmesidir" derim.
özentidir gelir geçer ancak bazı bünyede ciddi rahatsızlıklar yaratır bu cool ergenler zaman zaman (bkz: münnevver karabulut)'un katili (bkz: cem gariboğlu) gibi uyuşturucuyu çekip işi kafa kesmeye kadar götürebilir işte bu noktada ise hayranlığın dozu kaçar.
hayatında bir defa bile uyuşturucu kullanmayıp uyuşturucunun ne olduğunu çok iyi biliyormuş, yemiş yutmuş gibi takıp sağa sola ahkam kesenler kadar aptal değildirler.
