Bu dünyadaki yaşamı sevmekle ters orantılıdır. Gerçektekileri ne kadar az severseniz uykuyu o kadar çok seversiniz. Orada, rüyalarda imkansızı yaşarız. Belki hayalimizi, belki geleceği belki de geçmişi görürüz. Bazen korkarız, bazen ölümün kıyısına geliriz, maceralar yaşarız. Burada olmadığımız kadar güzel ve heyacanlı yaşarız. Ayrıca dertler de akla gelmez uyurken. Öyleyse, Neden sevmeyelim ki bu geçici baygınlığı?
uykuyu seviyorum çünkü uyuyunca bi süre de olsa uzaklaşıyorum gerçek dünyadan, soyutlanıyorum iyi kötü hiçbir şeyi düşünmüyorum. uyuyunca geçiyo tabi ama uyuyabilene kadar olan sürede de sen kendinden geçiyosun...
