yine o günlerden biri olan bugün oturduğum yerden uyumamak için nescafemi yudumlarken herzamanki sözümü yani eve gider gitmez uyucam laflarıyla kendimi tesselli etmeye çalışıyorum.
baş ağrısı ve yaşanılan güne adapte olamama sonuçlarını doğurur.
bir büyüğüm "uyku kadar kinci başka bir şey yoktur, ona istediğini vermezsen sana hayatı zehir eder ve zamanla istediğini mutlaka alır." gibi bir şeyler söylemişti, o zaman saçma gelmişti de şimdi ne demek istediğini daha iyi anlıyorum galiba.
