uykuya dalarken kendi hayal dünyamda gezinirim sadece. farklı yerler hayal eder ve oralarda yeni insanlar tanırım.
aslında tanıdığım insanlar bilinçaltımda gizlediğim hiç farkına varmadığım ama bana ait karakterlerdir.
toparlamayalıyım kafamı toparlamalıyım evet geldi. şimdi jameica sahillerindeyim hindistan cevizi yarıya bölünmüş içine kamış atılmış şemsiyeli hemde buzlu oww içinde de rom var sahildeyim şezlonga uzanmışım arkadan reege çalıyor arkamda bir el hissettim oww karayiplerden bir hatun masaj yapıyormuş.
- nigga kalk kalk işe geç kalıyon.
- amma uyumuşum ya.
- ne uyuması lan geceden beri gözlerin açık bende dedim gözleri açık uuyor herhalde.
-neyse o zaman saat kaç hindistan cevizim nerde.
- ne hindistan cevizi manyak git dolapta kola var iç.
1)-tuvalete gitmedik tüh yaaa. şimdi kalkmak zor geliyor. gece altıma yapar mıyım acaba ?
2)-ulan şimdi uyuyoruz ama yarın gene okul var. gene sabahın köründe kalk, çantanı topla... gene uykumuzun içine etti. ne uyku kaldı ne birşey. sözlüğe gireyim bari...
Kişiden kişiye ve içinde bulunulan zamana göre değişir düşünülenler. ancak bir gerçek vardır; o da düşünce faslı uzadıkça uyuma ümidinin giderek azalması durumudur.
sen uyurkeni dinleyip yapılıyorsa bu eylem sabaha kadar çıldırmaya sebep olabilecek düşüncelerdir. göz yaşlarınızın yastığınızı ıslatıp geçmesi değildir sorun, sorun onun aklından geçip geçmediğinizdir...
bazen öyle şeyler düşünürsünüz ki bu düşündüklerinize kendiniz bile şaşırır, "ulan bunu ben mi düşünüyorum, vay anasını" demekten alıkoyamazsınız kendinizi.
