ankarada üniversite yıllarımda sıkı ateist olan adı bir arkadaşım, adına maykıl diyelim, vardı. maykıl kahvaltıda bir gün gözlerini benden bariz bir şekilde kaçırıyordu. nooldu maykıl bilmeden bişey mi yaptım diye sorunca çok utanıyorum oolum diye cevap verdi. nooldu ki dedim. geçen gece karabasan geldi beni aldı odada uçurmaya başladı, uçarken çok korktum allahım yardım et dedim çok utanıyorum lan dedi. ben de sırıtmaya başladım istemeden. biraz kahvaltı yaptıktan sonra bi daha gelirse direnecem dedi gitti.