nedenini bir turlu anlayamadigim, sicramamdan once ruyamda ne gordugumu de hatirlayamadigim durum. biryerlerde okuduguma gore stresten kaynaklaniyormus. ama cok kotu bir durum. o siddetle sicradiginiz an yaninizdakini de korkuyla uyandiriyorsunuz bazen. veya yolculuklar sirasinda yan koltuktaki tedirgin olabiliyor. deli oldugunuz imajini kendi kendinize yaratiyorsunuz.
duzeltme/ekleme: ne gordugumu biraz hatirlar gibiyim; sanki bir cukura dusuyordum veya ucakta benim oturdugum koltugun alti aynen delinip ben gokyuzunde yalniz kaliyorum... gibi birsey.
genelde kendimi yatağımla beraber bir binanın 6 ıncı katından düşerken gördüğümde yaşadığım uyanma çeşidi. uykudayken düşünce uyanmam rüyada düşerken uyanırım, insan psikolojisi gerçekten çok değişik...
astral bedenin madde bedenle olan irtibatının zayıflamasının sonucudur. öyle ki astral beden de maddedir ancak yoğunluğu çok çok azdır o nedenle madde bedenden kopmanız ağırlıksız bir şekilde olmanıza neden olur ve kendinizi boşlukta hissedersiniz. genellikle beyinde bir yerden aşağıya düşüyormuş gibi bir imaj oluşur ve korkarak uyanırsınız. eğer korkmadan devam edebilirseniz astral seyahat denilen deneyimi siz de yaşayabilirsiniz.
sürekli olduğu zaman uykudan hiç rahat uyanamamanıza neden olan durum. kalktığınızda mutlu olamıyorsunuz kesinlikle. bir ayağım boşlukta gibi hissedip onu çekerek, olmadı titreyerek uyanıyorum. kalp ritminiz normal seyrinin çoktan dışına çıkmış oluyor. uzun süreden sonra tekrardan uykumun içine ediyor bu durum. deliksiz uykumun parça pinçik olması, her uyanmamda da istisnasız irkilmemi de düşününce, vay halime.
birisi odaya girdiğinde, bir ses duyduğunda ya da hiç bir neden yokken aniden uyanmaktır. kalp hızla çarpar ve ne olduğunu bir süre anlayamazsın. hiç sevmiyorum bu durumu ama sürekli başıma geliyor. bazen deprem oluyor gibi yatak bile sallanıyor. o kadar hızlı çarpıyor kalbim.
her gece rüyamda merdivenden iniyorum (veya yolda yürüyorum) ayağım takılıyo ve düşüyorum tam çarpışma gerçekleşecekken hafif bi hiiiii sesiyle sıçrayarak uyanıyorum. Bunu her gece yaşıyorum ve her seferinde çok tırsıyorum. Korkuyorum sözlük.
Tam olecekken, bir yerden duserken tam carpacakken vs. Basa gelendir ama bazilarini hatirlamazsiniz. Biranda kendinizi ani bir hareketle uyanirken bulursunuz. Bir sey olmadigini farkedince geri hemen uykuya dalarsiniz.
Ben bunu bir sumuklu bocegin antenine dokunmaya benzetiyorum. Bilirsiniz o uzun ve ince antenine dokunur dokunmaz antenleri icine cekerler. insanlar uyurken ruhlari bedenden ayrilir ve ince bir bag kalir arada. Ruhumuza tam bir sey olacakken bizimki de geri bedenimize yani icimize kaciyor. Tehlike gecince geri cikariyoruz antenleri.. Yani ruhumuzu.
bir gece yatar uyursun kıvrılırsın yorganın içinde dalar gidersin. saatler geçer gecenin bir körü bir kabus görürsün. bir şey ayak bileğini kavrar, kurtulmaya çalışır kurtulamazsın. yatakta mücadele edersin o kabusla. ve bir hışımla ayağını çekersin kabusun içinde. ayak bileğini kurtarmışsındır. ama o da ne bunu yaparken ayağını yatak başına çarparsın ve çaaaat! tırnağın kırılmıştır. kan, o acı ve saçma fırlama haliyle aptal aptal ayağına bakarsın. sonradan çıkar acısı kırılan tırnağın.
ruhun dışarı çıkıp gezdiğinin belirtisi olduğunu söyleyenler var. kabustan uyanma ile olduğunu söyleyenler de var. kime inansak bilemiyorum. ama kötü bir şey çünkü kalp çarpıyor bayağı ya.
Öyle bir rüyaydı ki hala nefes nefeseyim. Uyanığım sandım, uyanamadım uzunca bir süre. hala rüyada mıyım uyandım mı gerçekten bilyorum, bu entry şurda dursun.
