insanların çoğu uyurken ölmenin en iyi ölüm yolu olduğunu söyler. Huzurlu, herhangi bir işkence ya da acının izi olmadan. Büyük annem uykusunda ölenleri meleklerin cennete taşıdığını söylerdi. Ama bazı sakar melekler onları yanlışlıkla düşürebilirdi. Uykunda düşer gibi olup uyandığın o zamanları hatırlıyor musun?
allah, ölenin ölüm zamanı gelince, ölmeyenin de uykusunda iken ruhlarını alır da ölümüne hükmettiği canı alır, ötekini muayyen bir vakte kadar bırakır. şüphe yok ki, bunda iyi düşünecek bir kavim için ibretler vardır.
o anı yaşaman gerekir.. ne kadar sevenlerinin tarafından acı çekmeden gitti diye bir teselli bıraksanız da arkanızdan; hayatının son saniyesini, hayatından neler gelmiş neler geçmiş.. bir film gibi akıp geçmesini görmen gerekir, çok acı olsa da..
günün üçte birini uyuyarak geçirdiğimiz düşünülünce, yaşlı insanlarda bu oranın daha da arttığı hesaba katılınca, çoğumuzun başına gelmesi beklenen ölüm biçimi. (bkz: düz mantık)
