Uyku bencede ama ben açıkçası uykuya aşık insanlardan değilim. Gerektiği kadar uyurum gerisi günümü öldürür düşüncesindeyim öZelliklede bahar aylarında!
Dün dışardayken birden bir çişim geldi sormayın. Bir otelin önünden geçiyordum girdim rica ettim kendimi hemen tuvalete attım. Hemen oturdum klozete allah allah işiyorum ama hani böyle çişini yaparsın da sonunda azıcık kalır bi tık sıkarsın kendini bi fırt daha işersin ya, işiyorum işiyorum en son o tık kalıyo hep. Öyle ben hep ay bu son tırt diyorum ama hala deli gibi çişim var. Sonra kapıyı açmaya çalıştı birileri hemen kalktım klozetten, çıktım. Bir uyanırım ki bildiğin yatağa işemeye çalışıyomuşum. Elimi falan attım acaba işedim mi diye. En son anaokulunda altıma işemiştim mazallah. Kendimden korktuğum andır. Allahtan birileri gelmiş de kapıyı zorlamış. Neyse yani sonuç şu ki uykuda bi boktan kaçamıyoruz. Çişten bile kaçamazken kafamıza taktığımız şeylerden mi kaçamayacağız?
Doğru tespittir. Cümlenin tam hali şudur; uyku kusursuzca tasarlanmış harika bir kaçış yoludur.hangimiz uyuyarak bir şeylerden kaçmadıkkı. Ya da huzuru uykuda aramadık mı. Ne zaman ki darda olsam hep kendimi uykuya vurmusumdur.
