sabah bir türlü uyanmak istemezsin, 5 dakika daha uyuyabilmek için dünyaları verirsin. ama saat 13.00de uyanınca da gerginlikten ölürsün, etrafındaki herkese dünyayı dar edersin. * düzenli hayat en güzelidir. *
ne olduğundan bihaber olduğum düzen. 2 saat sonra yatarım herhalde 8-9 saat uyur ikindi vakti kalkarım. 3-4 haftadır böyleyim nerdeyse. ulan eli yüzü düzgün bir şey yaptığım da yok.
bozuldu mu düzelmek bilmeyen düzendir. yaz okulunun rahatlığıyla sabahın ilk ışıklarına kadar oturursun, ertesi gün bütün gün uyuyabiliyorsun nasıl olsa. ama sabahında 8.40 dersinin olduğu bir gün uyumak için kıçını yırtarsın olmaz. 2.30 da yatağa girersin işte bu saate kadar dön dur. profesyonel yardım alıcam artık sanırım.
Gece 12 de yatmamla hiç sasmadan 5:30-6:00 gibi kalkmam arasına kurulmuş düzenimdır. Pek iyiyiz kendisiyle. Ancak biraz kaprisli ve nazlıdır bu düzen. Yapacağınız en ufak bi yanlısta (1 saat geç uyumak gibi) hemen bozuluverır ve duzelmesı en iyi ihtimalle günler alır.
Zalim hocalar dolayısıyla var olmayan düzendir. Finalde kan kustururlar. O da yetmezmiş gibi büte kalmadın deyip gönderir sonra da geri çağırırlar. (bkz: çüş küfür müdür)
hayata dahil olup olmadığınızın göstergesidir uyku düzeni.
gece uyumak istemeyen, uyuduğunda ise uyanmak istemeyen adam ya bataklığa saplanmıştır ya da saplanmak üzeredir. hayatında acilen değiştirmesi gereken çok şey vardır. ve hep farkındadır o da durumun. zaten asıl can sıkan kısım da, bir türlü adım atamamasıdır bu kapandan kurtulmak için. şakaklardaki görünmez mengene yeterli olduğu için dost tavsiyesi sinek vızıltısına dönüşmüştür artık kulaklarda. depresyonlardan depresyon beğenir uyku düzeni bozuk adam.
benim ona tavsiyem, palmolive' in anti- stres özellikli sıvı sabunu var marketlerde. hah onu bir denesin. fena değil.
