Hayatı alt üst eden. Özellikle bugünlerde ben gibi kendine ölecek yer arayan insanlar için hayatı çekilmez kılabiliyor. Minnacık kafamı yaslayacak olsam küt diye gidiyorum. Ama gece öyle mi baykuş gibiyim maşallahım var. En alakasız yerlerde uyumaktan bıktım. Geçen istâsyonda metro beklerken uyuyakalmışım gözümü açtığımda çantamın da büyüklüğünden ötürü sanırım bir teyzenin 'yazık evden kaçtı zaaar' bakışına maruz kaldım. Uyuyun gençler uyku önemli.
Şimdi kendimden örnek vereyim. cumartesi ve pazar günü neredeyse hiç uyumadım. Pazartesi günü yani dün akşam 5-6 gibi uyuyakalmışım. Yeni uyanıyorum. 3-4 yıldır yaşıyorum bunları neredeyse. Günleri de takvime bakarak söylüyorum çünkü bu öyle boktan bir şey ki günleri bile şaşırttırıyor insana.
bunu düzenlemek için 24 saat uyanık kaldım. sonra akşam olurken uykuya yenik düştüm. hedefim akşam düzenli bir şekilde uyuyup sabah erken kalkmaktı. ama şu saatte uyandım ve tekrardan uyuyamıyorum. yarın bilmem saat kaçta uyurum. bir düzene sokamadığım düzensizliktir.
