hayatın temel kaygılarından arınmış, "rahat" insandır. yemek bulmak, su edinmek, kendini dış etkenlerden korumak gibi dertleri ya tamamen yok olmuştur, ya da minimum düzeye indirgenmiştir. stres ve heyecan algıları artık farklı işler, olmayan tehditlerden ölüm korkusu; yakın ölümlerden yaşam körlüğü hissetmeye başlar. yani anlayacağınız başı alaşağı olmuş insandır, iyi değildir.
tdk ya göre medeni olarak da tanımlanabilen insandır.
"uygar" kelimesi kök itibari ile "uygurlar" dan gelmiştir.hatırlamamız gerekir ki uygurlar türk devletleri arasında düzenli yerleşik hayata geçen ilk oluşumdur.burdan anlamamamız gereken şimdiki manası ile uygar kelimesi "kent" ya da "şehir" kavramıyla sıkı sıkıya bağlıdır.keza medeniyet kavramı da aynı minvalde bir seyir izler.medeniyet kelimesinin kökü medine ile aynı kökten gelmektedir.medine nin islam tarihindeki yerini bilmeyenimiz yoktur, sanırım.bir devletin ilk nüveleri atılmış sağlam bir sosyal yapı oluşturulmaya çalışılmış ve bunda da başarılı olunmuştur.nitekim şehir devlet olarak dünya sahnesinde arz-ı endam eden medine, daha sonraları sınırları anadolu topraklarında, iran'da, fas'ta, hint okyanusun da olan bir devletin temelini oluşturacaktır.eklememiz gereken şudur ki medine nin eski adı yesrib tir ve cahiliye dönemindeki adıdır.lakin peygamberimizin(sav) bu kente teşrifleri sonucu medine olarak anılagelmiştir.sadede gelmek gerekirse islam inancında peygamberler günahtan korunmuş insanlardır ve bu "peygamberlere iman" esaslarında "ismet" özelliği olarak tanımlanmıştır.buna ek özellik olarak peygamberlerin "fetanet"* ve "adalet"* sıfatı da eklenebilir.yani bir peygamber beraberinde "kötüyü" kesinlikle ve kesinlikle getirmez.
medeniyet ile medine kelimesi birbirlerini tamamlayan isimlerdir.medeniyet kavramı hayatımıza islamla birlikte girmiştir ve "hak dairedeki hakiki değerler bütünü" olarak tanımlanabilir.buradan anlaşılması gereken namazvari bir ibadet şekli değildir.yani allah ın farz nazarına aldığı bir "hakikat" olarak değil de insanlardan istediği bir "edepler" bütünü olarak anlaşılabilir.dolayısıyla "uygar insan" esasında, sürekli tekamül içinde olmak zorunda olan, edebine edep katmayı becerebilen, toplumla birlikte yaşayabilen, kendi kendini hesaba çekebilen, bir dünya mefkuresi taşıyabilen insandır.
her milletin medeniyet telakkileri farklılık arzedebilir.o ayrı mevzu...*
yabanıl toplumları incelediğimizde günümüdeki uygar toplumlardan daha insancıl davranışlar sergilemiş olduklarını gördükten sonra bu uygar insan fazla iyi bir şey olmasa gerek!
geçmiş zamanlardan birinde, emre kongar'ın manidar bir tanımıyla ifadelenmişti bu hede.
--spoiler--
''uygar insan; dili, dini, ırkı, kimliği, ailesi vb. gibi doğuştan gelen kimlik özellikleriyle övünmez, bunlardan utanmaz da.''
--spoiler--
