Sabah olup uyaninca akla gelen kisi veya kisilerdir.
Aklima ilk gelen kilometrelerce uzakliktaki anneannem oldu. Bana ordugu patikleri bulup giydim.
Sonrasinda bebeklik arkadasimi hatirladim. En yakin arkadasimdi. Uzun zaman once olen gercekten arkadasim olan tek insan. Insan bu asamada gozlerinin dolmasina engel olamiyor. Cunku ben bu kizdan sonra bir daha kimseye kalbimi acamadim oyle, hep kactim.
yine bir bebelik arkadasim. Erkek bu defa. Neyim var neyim yok bilir. Gel'in g'sini duysa kosar gelir. Dun aksam annesiyle spora gidiyordu, donunce mesaj atmis. Kim bilir ne olmustur diye dusundum. Endiselendim, cabuk endiselenirim.
Hoslandigim cocuk son hiz dustu yine aklima. Gercekten hoslaniyor muyum diye dusundum. O da benden hoslaniyor muydu acaba? 3 gundur falan konusmuyorduk. Sahi neden konusmuyoruz?
kaya baliklarini hatirladim ki gereksiz bir hatirlayisti. Ne anlamam gerektigini hala cozememistim. Sevilen ve sevilmeyen her seyi severdim. Tek kabiliyetimdi bu.
kardesimi hatirladim. Kis kardesimle yerleri degismek, simdi cook uzakta olmak isterdim. Ama ben onun kadar cesur degildim. Benim cesaretim aptallikti. O kimseyi kirmadan kendi istedigini yapardi. Ben ise nettim, inatciydim. Ve yalniz.
Kendimi dusunmeye calistim. Her dugumum canimi yakti. Kalp dedigin, kan pompalar! Benimki onu bile yapamiyordu. Once odamin sonra icimin pencerelerini actim yanik kokan bir kadin olmamak icin. Denizi izlerken Sogumus kahvemden bir yudum aldim, soluksuz kosmak istedim ege kiyilarinda mutluluguma.
Gece akıldan çıkmayan kişiyi bir de rüyanız da görüp, uyandığınız da mala dönmüş bir şekilde o aklınıza gelir. Kendine niye uyandın lan salak diye kızılır.
Hayatımızın bir süresini en mükemmel zamanlarini yaşıyormuşcasina hissettirdikten sonra çok saçma ama harbi saçma bir şekilde birden bire yok olan kişi. Yine sinirlendim bak.
kişiden sayar mıyız bilemiyorum ama ilk işim telefona bakmak oluyor. arayan mesaj atan var mı diye... ailem geldi aklıma sonra ankara geldi. özledim falan sonra Dünya bile dönüyor sen dönmüyorsun kuzucuk geldi. eh yeter dedim kahvaltı düşünmeye başladım ben de.
Benim aklıma hiç kimse gelmiyo ama birinin aklına çok pis geldiğim belli. Sabah uyandığımdan beri kulağım çınlıyo yine kimlere anlatıyo beni acaba boyu devrilmeyesice.
Benim aklıma gelen tek şey bugünde akşam olur mu sağ salim? 2 dk yatagin kenarinda oturarak bunu düşünüyorum. Aklıma kimseler gelmiyor gelecek birisi de yok kafalar rahat.
Yaşam amacındır. Gerçi benimki biraz farklı, marttan beri evde beynim papara gibi oldu. Masterchef'e bu hafta acaba kim veda edecek diye dertleniyorum her sabah. Sonra bir sigara yakıyorum cam kenarında, ufka doğru bakıyor ve Mehmet şef furkan'a çok yüklendi diye geçiriyorum içimden.
