bazı şeylerin artık kafaya dank etmesi durumu. hayatın manasını ve bilmem ne marketin sizi gerçekten kazıkladığı düşüncesinin akılda yer edinmesi. genelde insanın kendine itiraf edemediği şeyleri kabullenmesi belki de.
Uyanmak herşeyin tekrarı gibi görünsede bunu asıl kılan sistemin ve insanın kendisidir. Her günü farklı yaşıyor olsaydık, hayat bitmek bilmeyen bir nehir gibi gelirdi.
Uyumak guzel olsada yanınızda sevdiğiniz bir insanla uyanmakta güzeldir.Sosyal çevresi fazla olmayan yada biraz depresif insanlarda kaçış yolu olarakta gözükebilir.
her sabah çok zor gerçekleştirdiğim eylemdir. yalnız yaşamaktan kaynaklı geç yatmalar, sabah eylemi zorlaştırmaktadır. sakal traşını bile şirkette olan biri haline dönüştürmüştür bu bünyeyi.
dünyanın en gereksiz eylemi. uyumak ne kadar levazım bir şeyse uyanmak da bir o kadar lüzumsuzdur. zordur hem. zor olan şeyler değerlidir klişesi bunun için geçerli değildir bana göre. evet bana göre. zira uyandığımda dünya gözüme daha boktan görünüyor.
otobüste oturmak için birbirlerini iteleyen insanları görüyorum mesela. işe yetişmek, patronundan azar işitmemek için at gibi koşturan, at gibi koştururken de etrafındaki insanlara hayvan gibi çarpıp yürüyen ve arkasına dahi bakmayıp geçip giden insanlar görüyorum. zombiler görüyorum.
O son dumanı almayacaktım.hep aynısını yapıyorum.her gece sıçrayarak uyanmak, kaşıntı ile uyanmak.zor iş.yapmayın etmeyin süt için benim gibi uyuyup uyanmayın.
Ne oluyorsa bu fiili hakkıyla yerine getirdikten sonra oluyor. Misal; sabah uyanıyorsun gün içinde olanlar oluyor. ve yine 2. Misal; hayatta bazı noktalarda iyiye kötüye uyanıyorsun sonra yine olanlar oluyor.
Uyumak mı iyi uyanmak mı hala muallaktayım.
Ama yinede en iyisi biz geç olmadan uyanalım, hayatta.
Bazen tekrar uyumayı arzulatır. Mesela sabah saat 9 daki derse gitmeye niyetlenirken akşam 4 tekine gitmeyi tercih edersiniz. Şahsen an itibariyle öyle bir karar aldım, uykunun kolları pek tatlı...
