bazen o kadar ağlar ki insan içine. o ağlayışlar yüze yansır. gözler şişer. hantallaşır. ve asıl şey olur: içe ağlayışlar gözleri uykudan kalmışa benzetir.
çocukken, uykudan kalmış çocukların, ama uslu davrananların, gözlerinin çapaklanmadığı, melekler tarafından temizlendiği söylenirdi hep. avuntu ile karışık "toplum baskısı" hikayesi.
ama gözlerim artık uyannıkken bile çapaklanıyor.
nitelendirmek istemiyorum artık. toplum baskısına tekrar teslim olmak istiyorum. istiyorum ki sıradan olayım, ama meleğim temizlesin gözlerimi. sıradan olayım, ama meleğim yanımda kalsın.
neden yoksun melek? neden yanımda değilsin de uzaktan gözler kırpıyorsun bana? neden?
