vitrivius'un başarılı bir mimarlık için öne sürdüğü; kullanışlılık, sağlamlık, güzellik anlamlarına gelen üç ilkesidir. Rönesans'ta bu tanım, "Comodita, perpetuita, bellezza" (kullanışlılık, süreklilik- kalıcılık, güzellik) olarak benimsenmiştir. 1581'de bir ingiliz yazarı mimarlığı "yapı bilimi" olarak tanımlarken 19. yüzyılda ingiliz eleştirmen John Ruskin mimarlığın "yapılara uygulanan süslemeden başka bir şey olmadığı" nı ileri sürüyordu.* Amatör bir eleştirici olan Sir Henri Watton "The Elements of Architecture" (1624) adlı kitabında mimarlığın üç koşula (kullanılışlılık, sağlamlık, güzellik) yanıt vermesi gerektiğini belirtmiştir. Frank Lloyd Wright ise "mimarlık, biçim haline gelmiş yaşamdır." diyerek bu tartışmaya noktayı koymuştur.
kullanışlılık, sağlamlık, güzellik (estetik) anlamına gelen mimarlığın temel ilkelerindendir. Marcus Vitruvius Pollio, Mimarlık Hakkında On Kitap isimli eserinde bu 3 ilkeye değinmiştir.
