devletlere düşman olunması, fertlerine düşman olunmasını gerektirmez. hangi ulustan olursa olsun, ortak pek çok yönümüz olan insanlarla dost olunmasına hiçbir mani yoktur. yeter ki, bu insanlar, ırkçı, yobaz ve gerizekalı olmasınlar. keza, aynı ırktan ve dinden olduğumuz halde, gerizekalı, ırkçı veya yobaz olan insanlarla dost olmak da imkansızdır.
ermeni, kürt, çerkez, yunan, amerikalı, ateist, yahudi diye insanları ayırmak milliyetçilik ise batsın sizin milliyetçiliğiniz demek istediğim bir gerçekliktir. Bizler de Türk' üz ve bizden de nefret edenler var bu nefret boyutları o kadar uzun ki dallanıp dikenlenerek uzuyor. insanlar dost olabilir ve kimse bu konu için utanıp sıklmaz ve istediği gibi dost olabilirler. yeter ki birbirlerinin toplumlarını zedelemesinler ve zedelemeye çalışanlardan olmasınlar denecek durumdur.
mesela tatyos efendi ile dost olan gönül adamı bir musikişinas zat olabilir. niye utanıp sıkılacak? beraber harika müzik sohbetleri yapmışlardır muhakkak.
not: Başlığı açan ve destekleyenler, bir gün bir ermeni kıza/oğlana aşık olsalar ne olur acaba? Ve ermeni kız/oğlan onu sadece ve sadece Türk olduğu için reddetse ırkçılık için ne düşünürler acaba. kendi ellerine, tenine baksa sonra kızın/oğlanın ellerine tenine baksa dokunmak için içi içini kavursa ama sadece Türk olduğu için dokunamasa ne düşünür acaba.
Her neyse bu arkadaşlar için tek istediğim şey budur. Biraz sevgi biraz aşk.
aynı vatan parçası içerisinde yaşayıp, sadece ırkçılık paydasında buluşabilen, milli duyguları faşizmin gölgesinde kalmış önerme. hadi kişisel olarak dost olmayabilirsin. başkalarına utanma sıkılma atfetmek ne cüret!
anası ermeni babası türk olan nesil var hala bu kutsal toprağın üzerinde yaşayan. tutup sikelim mi? şimdi.
