özgürlük bize öğretilirken şöyle bir laf edildi, klasiktir: "bir insanın özgürlüğü diğer insanın özgürlüğünün başladığı yerde biter."
bunu reddediyorum. özgürlüğün tanımında bile bazı sınırlara atıf yapılıyor. bu saçmalık değil de nedir?
oysa özgürlük, hiçbir zaman özür dilemek zorunda kalmamaktır. özgürlük hiçbir zaman izin almamaktır. özgürlük, insan iradesinin üstünde, insanı tahakküm altında tutan bütün kavramların alaşağı edilmesidir.
haa bu söylediklerim realize edilebilir mi orası ayrı bir tartışma konusu. amma velakin hiç değilse tanımı verirken bari sınırları kaldıralım.
