Küçüklüğümden beri yaşadığım durum. Topluluk önünde konuşamam bile. Herkesin bana bakması mesela, hani bir yere geç kalırsın da içeride herkes vardır. Hepsi sana bakar. O an utangaçlıktan ölebilirim. Çok çabuk heyecanlanırım, elim ayağım birbirine dolaşır. Öyle işte. Bu durumdan da oldukça rahatsızım.
Sosyalfobili olan bir yazarin ifadesi ki kendisi de bunun bir utangaclik olduguna inanmis. Utangaclik degil, insan korkusudur ve sosyalfobinin insani yiyip bitiren tarafidir.
en güzel ilacı tiyatrodur. eğer kişi öğrenciyse acilen bir tiyatro topluluğuna katılmalıdır. işin sonunda orada tanışacağı insanlardan alacağı cesaretle kendini sahnede alkışlanırken bulacaktır. sosyal fobi, utangaçlığa çözüm olması bir yana, kazanacağı ömürlük dostlar ve kültürel birikim de yanına kar kalacaktır.
