gururlu adamlardır ve red edilip adam yerine koyulmama duygusunu yaşamak istemezler. yavşak olmadıkları için ısrarcı değillerdir. konuşsalar da en fazla bir kere konuşup çekilirler. yurdum kadını egolarına iyi geldiği için yavşak tiplere düşkündür ve bu zavallıların hiç şansı yoktur.
birde değişik versiyonları vardır bunların...
arkadaşlarına "lan olm bi kız ayarlamadın len bana" dedikten sonra arkadaşının bunun isteyini kırmayıp kızı karşısına diktikten sonra apışıp kalan tiplerdir.
utangaçlık çok spesifiktir esasında; yer yer utanma duygusu değişkendir, kimisi süreklidir, kimisi zaman zaman. ancak şöyle denebilir ki ''ar'' duygusu yüksek orandadır, hassastır, reaksiyon almak güçtür, olaylara tepkilerini hep içine bastırırlar.. önemli belirtileri; yüz kızarıklığı, avuç içi terlemesi, boğazın kupkuru olması, mide sancısı, eklemlerde hafiften titremeler.. *
lakin utangaç kızlara göre daha bahtsızdırlar, hüzün ve kederleri vardır.
ortalık malı olmayıp "mal bu ya.." laflarını duymayacak erkeklerdir.
"ay bunlarda özgüven yok yea mıy mıy.." diyen kaşarları da iplememeleri gerekir. utangaçlığın her insanda bulunması gereken bir şey olduğunun bilincindedirler. sapıtınca da iyi sapıtırlar ama, sakinleştirmek gerekir.
eğer sade ve sadece aşk meşk konularında utangaçt iseler oldukça şirindirler ve karşı cinst bu erkekleri pek bir sempatik bulur.
ama hayatın her alanında utangaç ise her alanda kaybetmeye mahkum erkeklerdir.
bir zaman sonra utangaçlık yerine sert mizaç takınmayı yeğleyebilen erkeklerdir. çünkü bu devirde doğru olanı (utangaç olmak değil tabii ki) yapmanın ilerlemediğini kavrarlar.
birkaç kez aşkta kaybettikleri zaman -ki utangaçlıkları yüzünden mutlaka kaybetmişlerdir- aşkı gereksiz bulma noktasına gelen erkeklerdir. aşktan hiçbir haz almazlar artık, aşk ölmüştür onlar için. çünkü zaten kolay kolay sevmeyen bu utangaç erkeklerin kaybettiği bir sevdiği vardır. bu sevgili hiç olunca, aşkta da hiçbir anlam kalmaz bu erkekler için. ayrıca; kaşarlardan, sosyete, emo, concon ve kendini güzel zanneden kızlardan da nefret eder bu erkekler.
- utangaç erkekler? ay dur anlatamadım... birden sorunca sen... *
- hayrettin abi yanakların al al oldu ?!
- ay deme anam ya...
- nan sen ne delikanlı adamdın niye böyle oldu ki şimdi?
- ne biliim ya... yazarın hıyarlığı... harcadı benim delikanlılığımı... madem öyle ben bi çay koyiiim...
- e s** git madem...
maalesef şu zamanda bile benimde içinde bulunduğum gruptur. utangaçtan ziyada çekingenlik daha ağırdır bu erkeklerde. mesela sevdiceğiyle konuşmaya çekinir, aşkını platonik yaşarlar fakat platonikte kendilerini çok rahatsız eder. e bir yandanda çekingenlikleri oldukları için sevdiği kızla konuşamaz. fakat benimki böyle değil. ben herşeyden çekiniyorum neredeyse. özelliklede tüm kızlarla konuşurken. hayır normal bir kişi hiçbir zaman kızlarla konuşmaktan çekinmez ve gayette doğal durum. gel gelelimki benim kızlarla aram iyi olmadığı için konuşmaya çekiniyorum ve sanırım anormalim.
kendilerini rahat hissettikleri ortamda yapmadıkları şaklabanlık yoktur. son derece öz güvenli bir davranış biçimi gösterirler. gel gelelim ki bazı erkekler, yabancısı oldukları bir ortamda veya sevdikleri kızın karşısında son derece utangaç olurlar. bu erkekler her zaman değil, sadece dediğim durumlarda utangaçtırlar ve bir türlü bu huylarından vazgeçemezler.
