Sabah kalkmaya, akşam yatmaya üşenirim,
saçımı taramaya, yüzümü yıkamaya üşenirim...
okula gitmeye, eve gelmeye üşenirim....
ama yinede yapıyorum bütün bunları...
hayatın en zevk veren anları işte o üşenilen anlardır.
sabah alarm çaldığında kalkmaya üşendiğimiz uyku, uykunun en güzelidir...
okula gitme vakti geldiğinde, evden çıkmaya üşendiğimizde , evimizi ne kadar sevdiğimizi anlarız...
ödev yapmaya üşendiğimizde boş vakitlerin kıymetini anlarız...
sınava çalışmamız gerektiğinde ve buna üşendiğimizde sorumlu olmamanın kıymetini anlarız...
işte bu kadar derindir üşengeçlik felsefesi...
ama kaçımız farkındayız bunun, yazık türk gençliği nereye gidiyor...
ÜŞENGEÇLiK HAYATTIR... *
