metin özülkü ile iclal aydın'ın düeti. aslında iclal aydın şarkının başında ve ortasında bir şiir okur. hoş bir melodiye sahiptir. insanı hüzünlendirir.
"gittin....
sen bana gitmek için gelmiştin..
geride yavaş yavaş eriyen bir kurşun bıraktın;
bıraktığın şekilden çok daha başkasına bürünen
ve bir daha asla eskisi gibi olamayacak kurşun…
gerçekten; bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı…"
kısa bir hüzünden sonra;
geldim geri döndüm sana...
seviştim mi değiştin mi
beni yeni bir umutla?
kim bilir kimler aklını çeldi,
gördüğüne sevinmedin mi beni?
kim bilir kimler aklını çeldi,
gördüğüne sevinmedin sen beni...
üç günlük ayrılıkta neler;
neden değişti?
unutulmuş muydum;
alışıyor muydun;
yavaş yavaş
yokluğuma...
beklenmiyor muydum,
kalbini mi yordum;
bunca iş güç arasında..
"bir gün; beni nasıl paslı bir makasla,
nasıl derinden budayıp gittiğini fark ettim...
yeni bir filiz veremeyecek kadar derindi kesip attıkların;
sensizlikle oluşmuş hastalığıma senin bile çare olamayacağını,
benim için artık çok gecikildiğini anladım.."
söyle bari son söz olsun;
kızmam bundan sonra sana...
dostuz artık içmiş olsun;
anlat saklama ne varsa...
kim bilir kimler aklını çeldi,
gördüğüne sevinmedin mi beni?
kim bilir kimler aklını çeldi,
gördüğüne sevinmedin sen beni...
üç günlük ayrılıkta neler,
neden değişti?
unutulmuş muydum,
alışıyor muydun,
yavaş yavaş yokluğuma?
beklenmiyor muydum,
kalbini mi yordum;
bunca iş güç arasında...
kurşun gibi yavaş yavaş erirken kadın, adam buna kısa bir hüzün der. bir de seviştin mi der ,değiştin mi der, kadının adamı gördüğüne sevinmedi sanar, kadın için bir ömürlükken uzakta olmak adam buna 3 gün der. sonra aklına takılır olamaz der yoksa alışıyor muydun yokluğuma diye sorar yine büyük bir ukalalıkla..
kadın artık dayanamaz anlatır onu nasıl yorduğunu kırdığını üzdüğünü canını yaktığını artık ümidini bile yitirdiğini, şeytanın bile bir günahı böylesine beklemediğini artık gelmesinin anlamını yitirdiğini bütün bu yaraları açan adamın artık çaresininde o olmadığını anlatır.
hangi bıçak hangi açtığı yarayı kapatmıştır ki?
adam bu seferde susmaz, anlamaz çünkü kadını,o hala bencillikle unutulduğu için sanar birde dostuz artık geçmiş olsun der.
kadın susar. . .
böyle bir şarkıdır işte.
zaten en başından bellidir adamın gideceği, bilir bunu kadın ama söyleyemez.sevmekle korkuyu aynı anda yaşar, çok aşıktır aslında ama ipin ucunda bir aşktır bu.
adam gider...bir daha hiç dönmeyeceğini bilir kadın, "mutluymuş, unutmuş seni" derler. kadın, o'nu alıp götüren yollara bakar günlerce, haftalarca, aylarca...yavaş yavaş erir kadın, yarım kalan aşk eritir kadını bir kurşun gibi.
sonra bir gün döner adam, hiçbir şey olmamış gibi kaldığı yerden devam etmek ister herşeye. oysa, herşey için geç kalınmıştır."unuttum seni, olmaz artık başkasını seviyorum" der kadın. başka biri yoktur aslında, sevememiştir kadın o'ndan sonra kimseleri. kalbinde açılan yaralar bir türlü kapanmamıştır, ama artık adam bile çare değildir bu aşk hastalığına.
aslında unutulan, terkedilen, hor görülen adam değil, kadındır aşkın en başından beri...
