sezen aksu: tutuklu
gülümse
unut
istanbul istanbul olalı
belalım
zara: (gerçi bu bir türkü ama ben yinede unutmadım)
elif dedim
kütahya nın pinarlari
tarkan: dudu
unutmamali
muazzez ersoy: güz gülleri
orhan ölmez: su misali
bir gün daha yaşandı ve bitti
küçük sevinçleri ve küçük kederleriyle
herhangi bir gündü çok önemli değildi
seni düşündüğüm bir kaç andan başka
bilirim herkes payına düşeni yaşar
ve her yeni günde değişir hep bir şeyler
sende kendi payından bir hatıra seç ne olur
ve o ben olayım unutma beni unutma
(bkz: beni unutma) unutma beni unutma
bilirsin unutulmak dokunur ya her insana
sende kendi payından bir hatıra seç
ve o ben olayım unutma beni unutma
bilir misin seni gerçekten sevdim
sevdiğim daha bir çok şeyin arasında
bir tek seni seçtim hatıralar arasından
sebep diye bir küçük mutluluğa..
Yolgeçen Hanı
Yüreğime saplanmış paslanmış çivilerle
Her yanım acı dolu yığıldım bi köşeye
Düşüncemi takmışım hayat denen bilmeceye
Çözüldükçe dolaşır dağılır ince ince
Ne beklerim hayattan hayat benden ne bekler
En sevgili ümitler bende bir gece bekler
Getiriyor her sabah yarınsız bir yarını
Mutluluk sevgi için ben bir yolgeçen hanı
Yalnızlığın kapkara bulutlu yağsın artık
Dost diye sarıldığım kadeh kırılsın artık
Yağmayacaksa tekrar mutluluk yağmurları
Tanrım beni dünyadan yanına alsın artık
Ne beklerim hayattan hayat benden ne bekler
En sevgili ümitler bende bir gece bekler
Getiriyor her sabah yarınsız bir yarını
Mutluluk sevgi için ben bir yolgeçen hanı
Getiriyor her sabah yarınsız bir yarını
Mutluluk sevgi için ben bir yolgeçen hanı.
Çöküntü
Benim derdim beni aşmış seni düşünmüyorum
Bir boşluğun ortasında gerçekleri arıyorum
Ben kendimi kaybetmişim beni nerden bulacaksın
Bulsan bile bu enkazla
Nasıl mutlu nasıl mutlu olacaksın mutlu olacak mısın..?
Nasıl mutlu nasıl mutlu olacaksın mutlu olacak mısın..?
Uzatma ellerini uzak olsun istemez
Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez
Rüzgar ektiğin yerlerde fırtınalar esiyor
Sana uzanan kollarım kökünden çatırdıyor
Bir cehennem ki içim sıcaktan üşüyorum
Gözümü yaşlar bürüdü hiçbirşey görmüyorum
Bu enkaz arasında kimbilir sen nerdesin
Kaçıp kurtulmaya bak
Ben çöktükçe çöküyorum çöküyorum çöktükçe çöküyorum
Uzatma ellerini uzak olsun istemez
Benden aldıklarını vermeye gücün yetmez
Rüzgar ektiğin yerlerde fırtınalar esiyor
Sana uzanan kollarım kökünden çatırdıyor.
