Walter reisin ölüm sahnesidir. Yıllarca kötü şeyler yapan iyi adamken iyiliğin bir boka yaramadığını anlayarak ve yaptığı her kötü şeyle gurur duyarak laboratuvarın ortasında asil bir şekilde can vermiştir.
Ruhu şad olsun.
sene 99. taşımalı sistemle bir köyden bir köye gidiyoruz okul için.
tam gün olduğu için saat 15.00'da çıkıyorduk okuldan, 20 dakika sonra da kendi köyümüzde oluyorduk. köy meydanında inip herkes evine gidiyordu.
yine bir nisan günü, okuldan gelmiştim, köy meydanında inip eve yürümüştüm, meydanla ev yaklaşık 150 metreydi, tam kapıdan girmek üzereydim ki, bir curcuna bir çığlık, çocuk aklı koştum hemen, köy meydanına. 10 yaşındayım, kalabalığın arasından olan biteni anlamaya çalışıyorum. derken görmez olaydım amına koyim..
en küçük amcam yerde kanlar içinde yatıyordu. 7 el, tam 7 el kurşun yemişti. gözlerime inanamıyordum, ulan nasıl olur, daha 10 dakika önce bana göz kırpan, "geldin mi lan keranacı" diye takılan adam yatıyordu kanlar içinde.
jandarmaydı,ambulanstı derken arada geçen zamanı hatırlamıyorum. en son hatırladığım sahne, en büyük amcamın elinden aldıkları silahı jandarmaya teslim eden köylüler, ve amcama kelepçeyi takan jandarma çavuşuydu.
senin amına koyim amca gibi, öz kardeşini sırf 3-5 dönüm tarla için katleden bir canisin sen, dilerim hiç çıkamazsın o girdiğin delikten...
