Kış günü sabah okula gitmek için minubus bekliyorum. Kar baya yağıyordu o sıra sevgilimle telefonda konuşuyoruz. Çok üşüdüm resmen kardan kadın oldum dedim. Bana ; "kardan adamın olmaya razıyım." dedi. Çok hoşuma gitmişti o zaman.
babasının mı annesinin mi dedesi büyük bir bankanın ortağıymış ve bu bankadaki paylarını almak istedikleri zaman ülke büyük bir sıkıntıya girermiş. sırf bu sebep ile tayyip'e mektup bile yazmış.
ciddiyim bana bunları anlatıyordu. daha bir sürü şey de anlattı da onları da yazmayayım bir insan bu kadar uçmuş olamaz dersiniz.
Giderken kendimi sende bırakmayı diliyordum, gördüm ki sana hiç gelmemişim. Anladim ki iyi niyetlerle dolu temenniler yalana sıvanmış teşekkürlerde boğuluyormuş. Merhabanın boynunu bükene elveda demek zulümmüş. Zülüflerinden zûl akan yare, sancıyan yaram kadar bile değer görmem. Ondandır ki yarim ile değil yaram ile hoşum...
ben mi sende kaldım sen mi bende kaldın be bir sene olacak hâlâ gözlerim doluyor sen deyince.
